بسم الله الرحمن الرحیم

امروز برای پیامک دادن ، دکمه های مخصوص را می زنی و بدون واسطه ی کاغذ و قلم و پاکت و تمبر ، پیام تو ارسال می شود ؛

 حال اگر گوشی طرف خاموش باشد ، پیام تو هم هرچند مهم باشد ، هرگز به او نمی رسد و نمی تواند آن را دریافت کند و از تو هم کاری ساخته نیست ، چون گوشی مال اوست و به او تعلق دارد؛ لذا روشن یا خاموش گذاشتن گوشی  به اختیار اوست . 

 " یا دائم الفضل علی البرّیه ......" ای آنکه احسانت همیشه بر خلق ریزا نست 

خداوند مهربان دائم از ملکوت به دل من و تو  پیام می فرستد، اما گوشی قلب تو خاموش است و دلت هنوز پیام

ملکوتی را دریافت نکرده، آره خداوند مهربان خاموش کردن یا روشن گذاشتن گوشی قلب را به اختیار تو

گذاشته ؛ اما به دلیل اینکه مهربان است و دائم الفضل است، دائم لطف و احسانش بر تو ریزان است؛

و تا تو زنده ای و نفس می کشی، دائم از آسمان ملکوت خدا به تو ندا می دهد که بنده ی من !من تو را دوست دارم ؛ به سوی من برگرد و گوشی قلبت را روشن کن و ندای مرا بشنو !

 هر یا الله تو را ، او لبیک می گوید و صدایت را می شنود و همیشه با توست .........

پس برای یک چند روزی گوشی قلبت را روشن بگذار و پیام ملکوتی را دریافت کن .   

 چون پیام بسیار مهم است ؛ اگر امروز آن را دریافت نکنی ؛ فردا که به عالم بالا منتقل شوی وببینی که پیام چه بوده و تو به علت دل مشغولی به دنیا ، فقط گوشی اعتباری دنیا را روشن گذاشتی و گوشی قلبت همیشه خاموش بوده و تو از تمام خبرها و جریانات اون ور بی خبر بودی ،

جز ناله ی واحسرتا و سوختن و.....فریاد : "یا لیتنی کنت ترابا " دیگر چه داری ؟ !!